Tag: Riordan Rick

Sosna

– Sosnowe gałęzie, żeby nie wpuścić choroby i kamień, żeby zakotwiczyć nasze dusze. To symbole ziemi. Węgielek z ognia ma przegnać mroczne duchy. Sosna w kominku też ma takie działanie, a sosnowy dym przegania niezdrowe powietrze. Czterokrotnie błogosławiona woda ze skórzanego wiadra, której kroplami obrysowuje się krąg wokół domu.
– Gail Z. Martin, Wybraniec Mrocznej Pani

W wierzeniach drzewo magiczne.

Sosna pojawia się w wielu mitologiach. Łączona jest z umierającymi i zmartwychwstającymi bogami, odpowiedzialnymi ze wegetację i odrodzenie przyrody. W Egipcie była symbolem Ozyrysa. W mitologii frygijskiej łączono ją z Attisem. Attis kastruje się i umiera właśnie pod sosnowym drzewem i zostaje wskrzeszony przez boginię Kybele. W obrzędach religijnych ku czci Attisa, związanych z początkiem wiosny, sosna, jako symboliczne uosobienie tego ostatniego, odgrywała doniosłą rolę. Stanowiła odpowiednik ciała boga. Przystrojona była obnoszona po ulicach. W mitologii greckiej drzewo to kojarzono z Dionizosem, którego przybycie zwiastowało nadchodzącą wiosnę. Laska tego boga, tyrs, zwieńczona była właśnie sosnową szyszką. Pokrewne znaczenie ma sosna w folklorze słowiańskim. W święcie na powitanie wiosny, zwanym między innymi gaikiem bądź gaikiem, przystrajano właśnie sosnę, którą następnie obnoszono po okolicy. Także w tym wypadku była symbolem odrodzenia przyrody.

W Grecji sosna przypisywana była Posejdonowi. Wiążę się to z faktem, że z drzewa sosnowego sporządzano statki, szczególnie zaś stępki do nich. Ponadto przypisywana była Artemidzie i Afrodycie, a także Panu. Nimfa Pyttis, ścigana przez Pana, miała zamienić się w sosnę. Na sośnie bóg Apollo powiesił Marsjasza i obdarł go ze skóry. W folklorze słowiańskim sosna była także znana ze swoich właściwości leczniczych. Popiołem z jej igieł okładano dziąsła. Miał to być skuteczny środek na ból zębów. Z kolei gotowane w serwatce szyszki sosnowe i pęczki miały pomagać na darcie w kościach, swędzie głowy oraz na wrzodziankę.

W Chinach i Japonii, sosny były szczególnymi drzewami. Jako drzewa, które nie traciły igieł w zimie stały się symbolem długowieczności i wytrwałości. Sadzano je na grobach, co miało wzmocnić dusze zmarłych. Ponoć pierwszy cesarz nadał sośnie rosnącej u stóp góry Tai Shan szlachectwo piątej klasy tak ważne były to drzewa.

W mitologii chrześcijańskiej sosna także ma szczególne znaczenie. Miała udzielić schronienia świętej rodzinie. Z tego powodu kształt szyszki sosnowej miałby przypominać błogosławiącą dłoń Chrystusa.

Pokaż bibliografię

Literatura:

  • Na początku było drzewo, Warszawa 2011.
  • Cetwiński M.; Derwich M., Herby, legendy, dawne mity, Wrocław 1989.
  • Marszałek E., Las i drzewa w kulturze i wierzeniach
  • Immacolata M. M. ,Mity i magia ziół, Kraków 2006.
  • Leksykon symboli, pod red. Jarosiński R., Warszawa 1991.
  • Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
  • Kubiak Z., Mitologia grecka, Warszawa 1997.
  • Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
  • Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław. 2008.
  • Eberhard W., Symbole chińskie. Słownik, Kraków 1996.

Źródło ilustracji:

  • Pinus sylvestris, [w:] Step E., Wayside and woodland blossoms; a pocket guide to British wild flowers for the country rambler, London, New York 1895.

Hiacynt

Najwyraźniej Niderbłonia były kiedyś polem intensywnych działań magicznych, a ich przyszłość dla farmakopei świata badana jest przez profesora Rincewinda z Niewidocznego Uniwersytetu. W krótkim komunikacie ów profesor poinformował, że sok wyciśnięty z drobnych żółtych kwiatków wywołuje u pacjenta pewność trwającą do piętnastu minut. Czego ta pewność dotyczy, trudno dokładnie określić, ale wydaje się, że przez ten krótki czas pacjent jest absolutnie pewien wszystkiego. Dalsze badania pozwoliły stwierdzić, że soki pływającego hiacyntu niosą absolutną niepewność na mniej więcej pół godziny. Filozofowie są bardzo zainteresowani możliwym wykorzystaniem tych mikstur, trwają też poszukiwania rośliny, która łączy cechy obu powyższych; byłaby niezwykle użyteczna dla teologów.
– Pratchett Terry, Para w ruch

Roślina, kwiat znany  także z historii kultury.

Po grecku nazwa hiacyntu brzmi hyakinthos, po łacinie to hyacinthus.

Według mitologii greckiej kwiat hiacyntu miał powstać z krwi umierającego Hiacynta. Zrozpaczony po stracie kochanka bóg Apollo przemienił go po śmierci w kwiat.

Zgodnie z tym mitem na kwiecie hiacynta można dopatrzyć się pierwszej litery jego imienia Y bądź okrzyku bólu, po grecku ai.

Kwiaty te rosły na łące z której została porwana przez Hadesa Persefona. Obok krokusów i lotosów zaścielały także łoże Hery i Zeusa na górze Ida, gdy bogini, przychylna Achajom, próbowała odciągnąć jego uwagę od toczącej się wojny i posłużyła się w tym celu pasem Afrodyty, który sprowadził pożądanie na Zeusa. Związki hiacynta z miłością rysują się także w wierze w to iż spożycie sproszkowanych kwiatów hiacyntu sprzyja pozyskaniu sprawności seksualnej. Kwiat, który wiosną wyrasta z ziemi i barwą przypomina krew mógł kojarzyć się ze śmiercią i odrodzeniem i nim powiązany został z Hiacyntem z mitologii greckiej, był symbolem bóstwa wegetacji, bóstwa umierającej i odradzającej się przyrody. Kult ten miałby swoje początki w religii egejskiej.

Pokaż bibliografię

Literatura:

  • Macioti M. I., Mity i magie ziół, Kraków 2006.
  • Lurker M., Przesłanie symboli w mitach, kulturach i religiach, Warszawa 2011.
  • Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
  • Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
  • Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
  • Kubiak Z., Mitologia grecka, Warszawa 1997.
  • Nozedar A., Signs and Symbols Sourcebook. An A to Z compendium of over 1000 designs, New York 2010.
  • Cunningham S., Cunningham’s Encyclopedia of magical herbs, St. Paul, Minn. 2000.
  • Iwicka R., Użycie roślin w telewizyjnych serialach fantastycznych, [w:] „Maska. Roślina”, nr. 27/2015.

Źródło ilustracji:

  • Vrtni hijacint (Hyacínthus orientális), [w:] Cilenšek M., Naše škodljive rastline, 1892.