– Myślisz, że ktoś je posadził?
– Pomiędzy tymi chwastami?
– To są… jak to im jest?
– Krwawniki?
– Tak. Są używane w pewnych rytuałach, no nie?
– Tak, konkretniej w rytuałach przywołania.
– Supernatural, Crossroads Blues
Roślina znana także z historii kultury.
Łacińskie miano krwawnika, a dokładniej krwawnika pospolitego to achillea millefolium. Z kolei achillea sibirica to jeszcze inny rodzaj krwawnika z którym spotykamy się w wierzeniach starożytnych Chin. Nazwa europejska przydana tej roślinie bierze swoje miano od Achillesa, który — zgodnie z mitologią grecką – miał jako pierwszy poznać jej lecznicze właściwości.
Heros użył go jako do leczenia rany. Miało to miejsce podczas wojny trojańskiej.
W średniowieczu krwawnik wchodził w skład eliksirów miłosnych. Mianowicie, by pozyskać sobie miłość wybranka należało zerwać go z grobu. W zależności od płci powinien to być grób młodej dziewczyny bądź młodego mężczyzny. Gwarantowało to spotkanie wybranka. Takiej czynności towarzyszyły zaklęcia.
W medycynie ludowej krwawnik stosowano do okładania ran oraz wrzodów. Używano go również do wywołania krwawienia. Sporządzono z niego lecznice maści.
W Chinach inny rodzaj krwawnika – achillea sibirica – stosowano do wróżb.
Literatura
- Temple K. G. Robert, Dzieje gnozy, t. 1, Poznań 1991.
- Adamus M., Tajemnice sag i run, Wrocław 1970.
- Iwicka R., Użycie roślin w telewizyjnych serialach fantastycznych, [w:] „Maska. Roślina”, nr. 27/2015.
- Cunningham S., Cunningham’s Encyclopedia of magical herbs, 2000.
Źródło ilustracji:
- Bentham G., Handbook of the British flora, Londyn 1918.
